Fizik veya Doğabilim

[Admin]

Fizik

Fizik veya Doğabilim (Yunanca; φυσικός (physikos: doğal), φύσις (doğa: doğa)), enerji ve maddenin etkileşimini inceleyen bilim dalıdır. Fizik kâinatın temel prensipleriyle ilgilenir.
Madde ve madde bileşenlerini inceleyen, aynı zamanda bunların etkileşimlerini açıklamaya çalışan Fizik'in amacı evrendeki "gözlenebilir" niceliklerin (enerji, momentum, açısal momentum, spin, v.s.) "nasıl" vermek için tasarlanan deneyleri gerçekleştirir. Deneysel fizik sıklıkla, hiçbir kuramı olmayan yepyeni doğa olayları da keşfeder: Elektromanyetizma ve Radyoaktivite bu şekilde keşf edilmiştir. Fiziğin yeni alanları çoğunlukla deneylerde gözlenen çelişkili ya da açıklanamayan fenomenlere yanıt olarak geliştirilir. Fiziğin yeni alanları bazen, deneysel olarak doğrulanmadan önce, tamamiyle kuramsal olarak ortaya atılır (örneğin Görelilik kuramı ya da son zamanda önerilen yeni kuramlardan M-Kuramı gibi..) Kuramsal olarak ortaya atılmış bir tezin hangi şartlarda nasıl bir deneyle ispatlanacağını araştıran fizik dalına fenomoloji denir.
Temel araştırmalar, yasaların pratikteki anlaşılabilirliği üzerinde yoğunlaşırken, uygulamalı fizik, adının da belirttiği gibi, var olan bilgiyi karmaşık sistemleri çözümlemek üzere pratik hayatta, ekonomide ya da başka fizik araştırmalarında kullanmaya gayret eder. Hem temel araştırmaların hem de uygulamalı araştırmaların kuramsal ve deneysel yönleri bulunur. Örneğin uygulamalı fiziğin çok verimli bir alanı Katı hal fiziğidir. Bu alanda araştırmacılar, kuantum mekaniğinin ve elektromanyetizmanın temel yasalarına dayanarak, katı cisimleri oluşturan atomların davranışlarını çözümlemeye çalışır.
Fizik araştırmalarındaki gelenek ve kültür kuramsal araştırmaları özelleşme/uzmanlaşma olarak kabul etmesi nedeniyle diğer bilimlerden ayrılır. Biyoloji ve Kimya'da da kuramsal araştırmacılar bulunmasına karşın en başarılı kuramsal araştırmacılar aynı zamanda deneysel araştırmacı olmuştur ve bu bilimlerde salt kuramsal araştırmacılara karşı (bazen aleni olarak) büyük ön yargılar bulunur.

Ana kuramlar [değiştir]

Ana madde: Kuramsal fizik
Ana kuramlar; Klasik mekanik, Termodinamik, Elektromanyetizma, Görelilik, Kuantum mekaniği, Sicim Kuramı ve Standart Model şeklide sıralanabilir.
Önerilen kuramlar [değiştir]
Her şeyin kuramı, Büyük birleştirici kuram, M-kuramı, Sarmal kuramı, Döngüsel kuantum yer çekimi, Proses fiziği ve Birleşik alan kuramı bazı önerilen kuramlar arasındadır. Albert Einstein, son çalışması olarak birleşik alan kuramını oluşturmaya çalışmıştır ancak başaramamıştır.
Genel Olarak Fizik Kavramları [değiştir]

Evreni oluşturan madde.
İlk başta Paul Dirac tarafından matematiksel olarak kanıtlanan, zıt kütleli ve zıt enerjili anti madde. Örnek olarak pozitron verilebilir.
Önceleri bölünemeyeceği düşünülen atomun alt maddeleri. Yani atomaltı parçacıklar ya da temel parçacıklar.
Bu atomaltı parçacıkların gruplandırılmasında kullanılan terimler; yani bozon ve fermiyon.
Örnek olarak protonun içinde gruplar halinde bulunan atomaltı parçacıklardan kuark. (15 bilinen türü var ve bir üçlünün daha bulunması bekleniyor.)
Görelilik ve Kuantum fiziğini başarıyla birleştiren sicim teorisine göre, eğer madde olabilecek en hassas düzeyde incelenirse, 1 boyutlu (sadece uzunluğu olan) sicimlerden yani "tellerden" oluştuğu görülür. Kavram: Sicim.
Evrende mutlak hali olmayan, hareket.
Hareket bilimi dinamik.
Radyoaktif bozunmalar dışında geçerli olan kütle korunum yasası.
Higgs bozonunun sağladığı düşünülen kütle.
Kütle ve hızın çarpımı olan momentum.
Bir yörüngede hareket eden bir cismin sahip sahip olduğu açısal hız.
Kendi etrafında dönen bir cismin (örneğin Dünya) sahip olduğu spin.
4. boyut olun zaman.
3 uzamsal boyutlu uzay.
Uzay ve zamanın birleşimi, yani uzayzaman.
Birim yüzeye etki eden kuvvet: Basınç.
Evrendeki 2 formdan biri olan dalga.
Kuantum fiziğinde kullanılan dalga fonksiyonu.
Kuantum fiziğinde cismin yerinin belirlenmesinde kullanılan olsasılık fonksiyonu, ve ardından gelen Kopenhag yorumu.
Dalga fonksiyonlarının üstüste binmesinden kaynaklanan kauntum içiçeliği.
Bir cismin ışıma yapması için gereken en küçük enerji değeri: Planck sabiti.
Süperiletkenlik ve süperakışkanlık.
Temel kuvvetler [değiştir]

Önerilen bir parçacık olan graviton tarafından iletildiği düşünülen, kuramsal sorunları ve hesaplamalardaki hatalar nedeniyle yanlışlığı ispatlanan kuvvet: Kütleçekim kuvveti.
Elektrik yüklerinin farklılığından veya aynılığından kaynaklanan, dalga halinde iletilen kuvvet: Elektromanyetik kuvvet.
Elektromanyetik kuvvetle aynı cins olduğu 1984 yılında ispatlanan, 80'lerin başında bulunan W+, W- ve nötr akım taşıyıcısı olan Z0 tarafından taşınan, taneciklerin bozunup elektron ve nötrino çıkışına sebep olan kuvvet: Zayıf nükleer kuvvet.
Gluonlar ve kuarklar arasında olan, onları bağlı tutan kuvvet: Güçlü nükleer kuvvet.
Bunların dışında önerilen bir de "Beşinci Kuvvet" vardır. Boşluğun kuvveti olarak da tanımlanabilir.
Çağdaş gelişmeler kronolojisi [değiştir]

Tarih Bilimsel gelişme Bulan kişi Ülke
1905 Özel Görelilik Albert Einstein Almanya
1911 Rutherford Atom Modeli Ernest Rutherford[1] Yeni Zelanda
1913 Bohr Atom Modeli Niels Bohr[2] Danimarka
1916 Genel Görelilik Albert Einstein Almanya
1926 Schrödinger Denklemi Erwin Schrödinger[3] Avusturya
1927 Belirsizlik İlkesi Werner Heisenberg[4] Almanya
1932 Nötron James Chadwick[5] İngiltere